Prologue.

*w tle
Siedziałam w swoim pokoju, dokładnie na łóżku i wpatrywałam się w pogodę za oknem. Chyba jeszcze nie doszło do mnie, że moje życie straciło sens. Zaczęłam pisać w pamiętniku. To był mój ostatni wpis, bo przypominał mi on za bardzo rodziców i muszę się go pozbyć. Zaczęłam od takiego zdania: ‘Moi rodzice od ponad tygodnia przygotowywali się do tego bankietu. Nadszedł ten dzień. Pamiętam jakby to było wczoraj. Zdziwiłam się, że w połowie maja w Anglii jest taka wichura i radziłam im nigdzie nie jechać, ale Ci postawili na swoje: ‘Jedziemy i koniec’. Musieli  jechać do Manchesteru, ponieważ tam mieszkał szef taty. To właśnie u niego w domu miało odbyć się spotkanie. Wyjechali. Ostatnie słowa jakie od nich usłyszałam to ‘Nie martw się o nas kochanie. Za parę godzin przyjedziemy.’ Zaledwie po 20 minutach dostałam telefon z pogotowia, że samochód rodziców się rozbił i nikt nie przeżył. Przez chwilę zamurowało mnie. Pierwsze co zrobiłam to wybrałam numer do Harrego. Chłopak mi nie uwierzył i myślał, że to mój kiepski żart. Niestety nie żartowałam. Harry pojawił w Holmes Chapel ok. 40 minut po moim telefonie. Pogrzeb odbył się kilka dni po wypadku. Musze się przeprowadzić do Londynu, ale to chyba dobrze. Zacznę swoje życie od nowa.’

-------------------------------------------------

Mamy prolog  ;) Może jeszcze dziś pojawi się rozdział 1 :3 Mam nadzieję, że będzie się wam podobało :>

Czytasz=Komentujesz

Pozdrawiam,Emily(Julia) ♥ x